Početkom dvadesetog stoljeća počeo se intenzivnije istraživati fenomen ljudske kreativnosti. Danas postoji stotinjak definicija krativnosti što jasno govori koliko je ovaj pojam još uvijek u velikoj mjeri zagonetan. Možemo razlikovati četiri kategorije krativnosti – kraativnu osobu, krativni produkt, krativni proces i krativnu okolinu, a unutar tih kategorija potencijalnu i aktualnu krativnost, te primarnu i sekundarnu krativnost.

Krativnost ima posebno značenje u odgoju i obrazovanju. Smatra se da za razvoj kreativnosti posebno značenje ima pozotivna razredna klima, a veliko značenje pridaje se i dječjoj igri. Presudnu ulogu ipak ima učitelj koji kroz vlastitu kreativnost nalazi najbolju motivaciju za svoju aktivnost, ali krativan učitelj potiče i razvoj kreativnosti učenika.  

 Zato edukacija budućih učitelja, a i proces permanentne edukacije učitelja ima veliko značenje kako u razvoju osbnih krativnih potencijala učitelja tako i osposobljavanju učitelja za poticanje kreativnosti učenika. U permanentnoj edukaciju kao pogodan oblik pokazale su se zajednice učenja.